WEŹCIE, ZACZNIJCIE ROZMAWIAĆ! (Dlaczego warto? O czym? Gdzie?)

Ona i on. On i ona. On, on i ona. Siedzą przy zupełnie różnych stolikach, ale w tej samej kawiarni. Pierwsi piją mocną kawę z cukrem. Drudzy raczą się herbatą. A trzeci stawiają na lemoniadę. Każdy z nich wygląda zupełnie inaczej. Ci noszą paski, tamten ma okulary, ta aparat na zęby, a on kilka piegów na nosie. Prawie nic ich nie łączy. Jest tylko jedno wspólne zachowania. – Nie rozmawiają ze sobą, są zapatrzeni w swoje smartfony i tylko do nich lekko się uśmiechają. Aż się prosi, żeby im krzyknąć: weźcie, zacznijcie rozmawiać! Samo przebywanie ze sobą nie wystarcza.

Rozmowa to najpiękniejsza forma komunikacji. Polega na wysyłaniu i odbieraniu sygnałów. Mówić można do każdego i z każdym, ale rozmawiać.. tutaj już nie bardzo. Potrzebne jest przecież zaangażowanie, co najmniej, dwóch osób. Jeden jest nadawcą, drugi odbiorcą, ale chętnie i często zamieniają się oni rolami.

Dzisiaj koniecznie chcę Ciebie przekonać, że warto rozmawiać (to nie takie trudne jak nam się wydaje).

Dlaczego warto w ogóle rozmawiać?

Rozmowa angażuje nasze zmysły. Pewnie myślisz, że przesadzam, ale nie! Rozmawiając pracuje wzrok i dotyk (poprzez wydawane/odbierane sygnały komunikacji niewerbalnej jak chociażby gestykulowanie czy położenie ręki na czyimś ramieniu), ale i słuch (dzięki komunikacji werbalnej, czyli tym wszystkim wypowiedzianym zdaniom, w których są zawarte nasze myśli kierowane do konkretnej osoby). Oprócz tego rozmowa stymuluje nasz mózg do wzmożonej pracy (musi on sprawnie przetwarzać nadawane informacje, wyłapywać co ważniejsze myśli i formułować odpowiedzi na czyjeś pytania).

Rozmowa przeszkadza nudzie. Wakacje, które zaczynają się już za tak niedługo, bardzo sprzyjają błogiemu nicnierobieniu. A takie zachowanie jest super przez najwyżej tydzień, potem człowiek będący sam, zaczyna się nudzić. Najprostsze rozwiązanie? Rozmowa, dzięki której dowiemy się czegoś nowego, wymienimy się poglądami na dany temat czy podzielimy się szczęściem wynikającym z „wolności”.

Rozmowę można porównać do piargów (najniższe w rzeźbie wysokogórskiej) w Tatrach. Właśnie tam zaczyna się góra. Właśnie w rozmowie może rozpocząć się przyjaźń, miłość albo jakakolwiek inna, dobra relacja. Dialogując, ofiarowujemy rozmówcy konkretne emocje, myśli, przeżycia i przeczucia licząc na to, że adresat stanie się nadawcą, i obdarzy nas takim zaufaniem, by mógł podzielić się z nami właśnie tymi emocjami czy myślami. Antoni Regulski mówi, że „istota przyjaźni tkwi w dialogu”.

O czym warto rozmawiać?

Rozmowy o wszystkim są użyteczne. Dowiadywanie się tryliarda głupot o drugim człowieku – jego ulubionego klubu piłkarskiej rozgrywki Superiore w Albanii czy jej ulubionego numeru czerwonej szminki od Catrice – jest świetne. Możemy tyle się od kogoś nauczyć, poznać, wymienić się poglądami, że (jak widzisz po zagmatwaniu) nie daję aż rady tego opisać słowami. To niewyobrażalna korzyść.

Warto rozmawiać poprzez zadawanie pytań. Tych najbardziej logicznych i zwyczajnych jak chociażby „co u ciebie”, „czy wolisz wypić kawę z mlekiem czy bez” po takie nieoczywiste: „jaka jest ostatnia rzecz, którą chcesz zrobić przed osiemnastką” albo „czy usuwasz fejsa na rok”.

Wiesz, kto jest najlepszym rozmówcą?

Uważa się, że to ten, kto zadaje dużo pytań i mało mówi o sobie. Oczywiście, jeśli chodzi o głębsze relacje, które (zakładam) mamy już zbudowane to  bezsensowna opcja, ale jeżeli dopiero zaczynamy to dajmy się na chwilę „stłumić” przez natłok informacji pochodzących od drugiego człowieka. Skorzystamy na tym w dwojaki sposób. – Rozmówca będzie zachwycony „rozmową”, a dla nas to zaskakująco zabawne słuchać jak ktoś 24/24 wysyła do nas sygnały, a właściwie monolog.

Gdzie najlepiej rozmawiać?

W trakcie wyjazdów, wycieczek i podróży.

Bardzo dobrze wspominam kilkudniowe wyjazdy jednym autokarem w odległe miejsca (jak Londyn albo Grecja). To niesamowite jak dobrze możemy poznać drugiego człowieka i z iloma fantastycznymi osobami porozmawiać. Ogólnie nie przepadam za sytuacją, w której jestem ja i ktoś nowy, bo uważam ją za niezwykle niekomfortową dla obu stron, ale autobusy i wspólne zwiedzanie zdecydowanie sprzyjają przepadaniu za takimi sytuacjami!

W kawiarniach, restauracjach, lodziarniach.

Rozpoczynanie rozmowy od wyboru konkretnej pozycji z menu to już super wstęp do ulepszenia przyjaźni albo zawiązania nowej znajomości. Dużo prawdy jest w powiedzeniu, że przez żołądek możemy dostać się aż do serca. Jedzenie jednoczy.

W domu.

Tyle, że robiąc coś milszego niż oglądanie tv. – Grając w jakąś super planszówkę albo w Taboo (odkrycie roku, polecam na maksa). Przygotowując dobre jedzonko. Organizując ognisko gdzieś w ogrodzie. To świetny pomysł, ponieważ nocne klimaty (m.in. ciemność) sprzyjają zawiązywaniu nowych znajomości i długim rozmowom aż do rana. Poza tym bycie w domu sprawia, że człowiek czuje się bardzo komfortowo i bezpiecznie.

Rozmawianie ze sobą – w kawiarni, podczas ogniska, w trakcie zwiedzania Oxford Street – może przynieść same korzyści i nowe, piękne, jeszcze mocniejsze, jeszcze trwalsze relacje. Tak naprawdę człowiek nie jest wcale stworzony do tego, by żyć w samotności. Ty możesz być sam, ale nie powinieneś być samotnym. Daj się poznać ludziom! Odważ się na rozpoczęcie rozmowy!