NIE JESTEŚ BEZNADZIEJNY

Z grupą pozytywnie pokręconych ludzi spotkałam się na sportowej sali. Podzieliliśmy się na drużyny. Zaczęliśmy grać w siatkówkę. Piłki, które na mnie leciały. Moje nieudane próby. Przegrane punkty. Przegrane sety. Kiedy tak stałam na boisku już po którymś z kolei nieodebraniu piłki pomyślałam: ej, no ja chyba jestem beznadziejna.

Wmawiałam sobie tą bzdurę do końca tamtego meczu. A wracając z bratem do domu rozmawiając o grze, o serwach, powtórzyłam mu to, co myślałam w trakcie meczu. Zatrzymał samochód na czerwonym świetle i powiedział mi, że to czas, żebym wysiadła, jeżeli tak uważam, bo jego siostra wcale beznadziejna nie jest. Oczywiście nie wysiadłam, bo było strasznie zimno, ale zastanowiłam się nad tym dłużej. Rzeczywiście. – Znowu miał rację. 

BARIERA BEZNADZIEJNOŚCI

To nie ty jesteś beznadziejny, tylko twoje myśli. Chodzi o to, byś potrafił odciąć się od pesymistycznego myślenia o samym sobie. To jest niezdrowe. To rodzi dużo sprzeczności.

Z jednej strony coś ci się udaje i jesteś świadomym, że to, co zrobiłeś jest niezłe. Z drugiej strony ta świadomość jest wypierana przez myślenie, że to mało ważne albo wcale nie twoja zasługa. Nie. Nawet najmniejszy sukces, który osiągnąłeś w swoim życiu to coś ogromnego. To coś, z czego powinieneś być nadzwyczaj dumny.

Przeskoczenie bariery beznadziejności, którą sam sobie wytworzyłeś zdarzy się, gdy zaczniesz świadomie budować swoją pewność siebie.

BUDOWANIE PEWNOŚCI

Kiedy wpisałam w Google „pewność siebie synonim”, otrzymałam wyniki: wyniosłość, zarozumiałość, nieskromność, przemądrzałość. Naprawdę się zdenerwowałam. Osoba pewna siebie to nie ta sama, która jest zarozumiała.

Osoba pewna siebie odznacza się przede wszystkim samoświadomością. Umiejętnie korzysta ze swoich zdolności. Nie wstydzi się tego, co potrafi. Pracuje nad tym, co jeszcze nie jest idealne. Uwalnia się od cudzych oczekiwań. Nie chce zadowolić całego świata (bo tak się  nie da). Tworzy swój obraz siebie i swoich myśli. Nie umniejsza swoim sukcesom. Bierze komplementy na klatę. 

Szczególnie my, Polacy, mamy nawyk peszenia się po otrzymaniu komplementu. I tak ktoś mówi, że namalowaliśmy interesujący obraz. Albo mamy szczupłą sylwetkę. Czy dobrze dzisiaj wyglądamy. A my, speszeni, odpieramy każdy komplement. Szukamy potwierdzenia, że to nie nasza zasługa, bo to przez przypadek, przez geny, przez talent.

Przestań umniejszać sobie na wartości. Jeżeli ktoś cię komplementuje to powiedz: TAK! DZIĘKI. MASZ RACJĘ!

DWIE PRZESTRZENIE

Życie człowieka toczy się na dwóch przestrzeniach. – W świecie zewnętrznym, w którym wpływ na twoje zachowanie ma otoczenie, w tym też drugi człowiek. Oraz w świecie wewnętrznym, w którym górę biorą twoje myśli, twój codzienny monolog.

Dwie przestrzenie często się przenikają. Znam takie osoby, które przez swoje myśli, obawy i lęki, miały utrudniony kontakt z nawiązywaniem znajomości, z odbieraniem rzeczywistości. Dopiero, gdy zaczęły pracować nad pokonywaniem strachu i pesymizmu, ich życie zaczęło nabierać wyrazu.

Nie pozwól nigdy na to, by myśli, obawy, lęki, które może i rodzą się w twojej głowie codziennie, wzięły przewagę nad twoją rzeczywistością. Masz bezpośredni wpływ na swoje szczęście, pewność siebie, relacje z rzeczywistością, poczucie beznadziejności, swój sukces. Jak ten wpływ wykorzystasz, znowu, należy tylko do ciebie.