Trzy rzeczy, które kocham Zimą.

Zima jest tą porą roku, na którą ja czekam z utęsknieniem, ponieważ uwielbiam śnieg i wszelkiego rodzaju mrozy po osiemdziesiąt siedem stopni na minusie. Nie jestem człowiekiem gruboskórnym, ale czasem lubię pomarznąć na dworze. To ma swój klimat i właściwe przesłanie. Przesłanie, które mówi o tym, że należy marznąć i zaczerwieniać nos, by odżałować swoje grzechy (choć czasem mam też różne, uczuciowe wyobrażenia, co nastąpi po zamarzaniu i jestem ciekawa, czy się sprawdzą, dlatego stoję i marznę..).

Zimą wszystko jest takie wspaniałe i magiczne. Zwykła książka i gorąca herbata, które towarzyszą mi właściwie przez cały rok wtedy stają się obiektem mego pożądania, który to chcę jak najszybciej dotknąć, pochłonąć i zatrzymać na dłużej. A pisanie bloga - ma wówczas bardziej podniosłą i wymowną atmosferę, niż chociażby latem - bo jest zimno, bo jest ciemno, bo jest ciekawiej.

Zimą włączają mi się myśli i radosne odruchy jak u pięciolatka, to znaczy, że biegam po śniegu, czasem nawet na nim leżę (i robię aniołka), przemaczam buty, gubię rękawiczki, szaliki, lepię bałwana, dopuszczam się kradzieży marchewki i kapelusza mojej babci, jeżdżę na sankach (bez nich też się zdarza), rzucam śnieżnymi kulkami w mego brata (czasem wyceluję w psa..), chodzę bez czapki, przeziębiam się, uczę się jeździć na łyżwach (z marnymi skutkami), zjeżdżam na nartach (spełniając dosłownie przysłowie z górki na pazurki), rzucam się w zaspy.. i tak dzień w dzień, gdy tylko spadnie biały puch, udaję, że znowu mam pięć lat i wolno mi robić wszystko, co fajne.

Zima jest dla mnie tą porą roku, która ma w sobie coś tak magicznego i pięknego, że czekam na nią z utęsknieniem, przeżywam z zaciekawieniem i wspominam z sentymentem.. Zima jest wyjątkowa, bo nigdy się nie powtarza i zawsze zaskakuje!

Jeżeli ktoś z Was pamięta tą notkę, w której rok temu, opisywałam moją zimową podróż do jednego z górskich miast, wie, że zakochałam się w górach od pierwszego wejrzenia i długo po - nie mogłam przestać o nich myśleć.. Rodzice zrobili mi w tym roku wyjątkową niespodziankę i.. jutro wyjeżdżamy, właśnie w góry, trzynastoosobową ekipą znajomych. Nawet nie wiecie, jak bardzo się cieszę! Czuję, że te ferie będę wspominać z ogromnym sentymentem! :))

A Wy macie plany na pierwszy tydzień ferii? 

Miłego wieczoru,

Marta.